Licówki, co warto wiedzieć przed ich założeniem?
Zastosowanie specjalnych nakładek na zęby może pomóc w poprawie estetyki uśmiechu, maskując drobne niedoskonałości, różnego rodzaju przebarwienia czy ubytki. Nazwa licówki pochodzi od miejsca montażu nakładek - zakłada się je na przednią, widoczną część zębów, czyli na ich lico. Zakładanie nakładek to szeroko stosowany i stosunkowo prosty w realizacji zabieg stomatologiczny, który pozwala na radykalną zmianę wyglądu zębów i to w krótkim czasie.
Co to są licówki?
Stomatologiczne nakładki na zęby, czyli licówki, to cienkie płatki twardego materiału, które w celu poprawy estetyki wyglądu zębów, przy pomocy cementu, przytwierdza się na stałe do ich widocznej strony, czyli lica. W zastosowaniach stomatologicznych najczęściej korzysta się z dwóch rodzajów licówek. Są to tzw. nakładki kompozytowe, wykonane z materiału wykorzystywanego do wypełniania ubytków, poddanego odpowiedniej obróbce mechanicznej, by nadać mu pożądany wygląd – rozmiar, kształt i kolor. Są to także nakładki porcelanowe, znacznie trwalsze, ale i sporo droższe. Oba rodzaje nakładek wyglądają dość podobnie i na pierwszy rzut oka trudno rozpoznać, z jakiego materiału zostały wykonane. Niestety zarówno licówki kompozytowe, jak i porcelanowe, nie są rozwiązaniem na całe życie. Materiał z czasem się ściera, nakładki pękają i mogą się kruszyć. Zwyczajowo przyjmuje się, że trwałość nakładek wykonanych z kompozytu wynosi 2-3 lata, a z porcelany 10 lat. Oczywiście przy właściwej pielęgnacji ten czas można wydłużyć.
Jak dbać o licówki?
Estetyka i trwałość nakładek w dużym stopniu zależy od staranności realizacji codziennych zabiegów higienicznych. Jeśli chcesz cieszyć się atrakcyjnym uśmiechem zapewnianym przez licówki, nie możesz zapominać o regularnym szczotkowaniu zębów. Szczególnie ważnym elementem jest dbałość o czystość przestrzeni międzyzębowych i linii styku zębów z dziąsłami. Gdy zapomnisz o regularnym usuwaniu płytki bakteryjnej, ta z czasem przekształci się w kamień nazębny, który nie tylko pogorszy wygląd zębów, ale także przyczyni się do szybszego uszkodzenia licówek. Prawidłowa higiena jamy ustnej jest szczególnie ważna, gdy stosujesz nakładki kompozytowe. Są one mniej trwałe i bardziej podatne na uszkodzenia niż licówki porcelanowe. Oczywiście również w przypadku nakładek z porcelany, zaniechanie codziennych zabiegów higienicznych może zakończy się ich szybszym zużyciem, a z całą pewnością znaczącym pogorszeniem estetyki uśmiechu.
Dbanie o licówki to przede wszystkim regularne szczotkowanie zębów, najlepiej z wykorzystaniem nowoczesnych szczoteczek sonicznych, które czyszczą zęby, ale nie podrażniają dziąseł. To także nitkowanie zębów lub ich irygacja oraz stosowanie specjalnych płynów do płukania ust, które dbają o świeżość oddechu, pomagają w eliminacji bakterii odpowiedzialnych za próchnicę zębów czy zapobiegają powstawaniu przebarwień od produktów spożywczych i tytoniu.
Dla kogo są licówki i czy są dla wszystkich?
Podstawową funkcją licówek jest zmiana wyglądu zębów, tak by prezentowały się bardziej atrakcyjnie. Najczęściej stosuje się je w celu zmiany koloru zęba, w którym doszło do zmian martwiczych, który uległ trwałemu odbarwieniu w wyniku leczenia farmakologicznego lub jego ciemniejsza barwa wynika z wad w rozwoju szkliwa. Licówki używane są również do korygowania kształtu korony zęba lub zębów. Przy pomocy kompozytowych lub porcelanowych nakładek można poszerzyć front zęba, ewentualnie ząb delikatnie wydłużyć, tym samym nadając mu nieco inny kształt, maskując ewentualne wady natury estetycznej. Nakładki stosuje się również jako alternatywę dla wypełnienia, gdy doszło do ukruszenia lub złamania siecznego brzegu w jednym z przednich zębów. Stosowanie licówek jest zalecane także u tych osób z diastemą, które chcą zmniejszyć lub zupełnie zamaskować przerwę pomiędzy przednimi, górnymi jedynkami.
Niestety stosowanie nakładek nie jest możliwe w każdej sytuacji. Gdy zęby są mocno zniszczone, rozsądniejszym rozwiązaniem są trwalsze korony zębowe, które można zakładać nawet na resztki poważnie uszkodzonego, ale wciąż zdrowego zęba. Licówki nie są wskazane również u osób cierpiących na bruksizm (zgrzytanie zębami), obgryzających paznokcie, z poważnymi wadami zgryzu i ze znacznymi ubytkami w uzębieniu.
Jak wygląda zakładanie licówek?
Przed założeniem licówek zęby powinny być wyleczone z ewentualnych ubytków próchniczych. Należy również oczyścić je z kamienia i innego rodzaju osadów. Dlatego przed zabiegiem stomatolog zwykle wykonuje się skaling zębów i ich piaskowanie. Następnie powierzchnia zębów, na które zostaną założone licówki, jest wytrawiana specjalnym kwasem, a same zęby są izolowane przy pomocy koferdamu. W kolejnym etapie stomatolog nakłada na powierzchnię zęba/zębów cement i przytwierdza wcześniej przygotowaną (dopasowaną kształtem i kolorem) licówkę. Do jej utwardzenia, dla zapewnienia silnego wiązania z zębem, stosuje się specjalną lampę. Po częściowym utwardzeniu (polimeryzacji materiału) stomatolog może wprowadzić jeszcze drobne korekty, delikatnie przesuwając nakładkę, a następnie zwiększa siłę lampy i ostatecznie utwierdza cement.
